Gemasker is ons almal as ons in ‘n publieke plek is. Elke huis het sy manier van masker dra. Ons huis het ek vir elkeen genoeg gekoop vir die week sodat mens altyd ‘n skoon masker het. Naweek is dit dan masker was dag. Alle maskers word opgespoor en in was gegooi.
So spring Gerhard in sy bakkie en ry Mkem toe. Met die stop en die soek na masker kom die realiteit op dat geen masker te vinde is in bakkie nie. Keuses, terugry of improviseer. So is daar geen skaam in sy lyf nie.. hy vind ‘n kort Nike oefen broekie van sy dogter in sy kar.. Die word oor kop getrek dat die twee gate vir bene soos haasore staan.. mooi word die broek gedraai dat sy oe uitsteek uit een gat die ander staan regop agter sy kop. Hy is in die winkel, broek op die kop. Het darem dadelik vir hom ‘n masker gekoop om broek te vervang. By huis vertel hy sy storie.. al wat ons kinders kan uitkry , wie het pappa gesien? Die skaam kruip sommer soos rooi vlamme oor hul wange.. Ek sal terugry.. daar is nie ‘n manier dat ek ‘n broek oor my kop trek nie.. Ek kry so gou skaam… te bang mense dink sleg van my. So beperk ek myself. Ek wens ek kan my siel vlerke gee of broekspype, sodat ek nie omgee wie my sien en vir my lag nie… Comments are closed.
|
AuthorHannelie van Niekerk Archives
December 2022
Categories |