Jou aksies en jou woorde

Ek ry gister agter ‘n man… groot plakkers op kar.. ‘Baby on board’.  So hy verwag nou van my om versigtig te ry,  ek kan dit verstaan want ek is mos ook ‘n mamma… Die geduld het ook net gehou totdat hy sy venster oopmaak en sy sigaret stompie by die venster uitgooi.

Ek was sommer lus en ry sy gat weg... hoe durf hy ‘n plakker op sy kar hê baie besorg oor sy baba maar hy gee nie om dat die kar stink van rook nie.  Dat die baba in rookwolke sit nie.  Ek waai, flikker ligte en skel hom uit .. maar ou rookpens is dikvellig, hy maak of hy my nie sien nie.  Ek druk my bloeddruk tot in die rooi.   Gelukkig vir hom is dit bumper tot bumper verkeer.. anders het ek wraggies hom van die pad gery.

Hoe kan jy goed voel oor jouself, jy stink, jou kar stink, jy sit jou baba in gevaar en dan gee jy nie om oor jou land nie.. elke stompie is ‘n potensieële veldbrand.  Dan praat ek nie oor die morsjors wat jy is nie.  Die antwoord is eenvouding.. hy gee nie om nie.  As mens nie die hart van mense aanspreek nie help dit nie om te vra nie.

 Hy is een van baie… ek hoor dit gereeld.. almal doen dit, watse verskil kan ek maak?  My ouma het altyd gesê.. moenie die mens haat nie .. haat sy dade… onthou mense verander net as jy hulle harte aanspreek.. en die verkeerdste ding wat mens kan doen is om te skel en te skree… Jy sit net die persoon op die agtervoet. 
​
Ek wonder nou of mens die wysheid kan deurtrek na die seer in ons land.. mense word vermoor .. ‘n lewe is niks werd nie.. hoe kan ons die moordenaars se harte aanspreek?