Gedagtes sonder punt

Blydskap, lag en dankbaarheid is ‘n moet vir elke dag.. maar vandag voel ek soos die weer.  My gemoed is swaar.  Lood is giftig en al die geluide en geraas sink vandag swaar in my siel af, dit vergiftig my denke dat ek nou ook kwaad is oor als.  Fout vind met reels.  Sommer net erg onge-ellie.

As ek so voel dan dryf my gedagtes na onnodige denke.. Het jy al gewonder as jy nou regtig in die moeilikheid is en hulp nodig het wie jy sal bel.   Wie van jou vriende sal als los en jou help?  Regverdig of onregverdig, ek het een van my naby vriendinne een keer vir ‘n guns gevra, dit was ‘n paar jaar terug .. ou koeie .. ek weet .. baie verskonings later .. ek sal nooit weer vra nie.  Ek dink nie eers sy onthou dit nie.. vir haar was dit net ‘n jammer dit gaan my nie pas nie, vir my was dit nood en ek vra nie sommer nie.. so as ek vra dan weet jy ek het regtig hulp nodig.

Ek het al so baie oor vriendskap geskryf maar ek sukkel om my hartsemosie in woorde te slyp.  Dit klink of ek slagoffer wil speel maar dit is nie my bedoeling nie.

Wat wil ek graag glo my vriende, kennisse sien in my.  Laat ek dit anders bewoord, wat dink ek sien mense in my.  Moeilik, eerlik, vinnig.. ek het lank gedink en ek wonder soms dat ek die werklike lag in die lewe begin miskyk of vergeet hoe om werklik te lag.

​Ek dink ek moet daaraan begin werk dat mense en hulle houdings, woorde en gedrag my nie pla nie.
Vandag skryf ek baie.. los gedagtes oor min… my boodskap vir myself is om weer te lag en net weer die lekker te sien in als.. dalk verander dit my donker hart.