Die seën van reis

Orlando was ons vakansie met sonskyn en spasie, en toe kom die reis gedeelte toe ons New York en London aandurf.  Ons siele kry koud.  Ons tone vries af die eerste dag, boer maak ‘n plan deur dubbel kouse aan te trek.

By Ground Zero voel mens die gewydheid aan van gebeure lank lank terug .  Die wete dat God teenwoordig is kan geen terrorist ooit verwag het nie. Die gat wat geskep is deur wreedheid gee ons net weer die besef dat mens vir nou moet lewe, dat mens moet diep liefhê en reg maak wat krom is.   Die lewe is kort en mens moet reg wees om te gaan en te laat gaan.

Kersdag spandeer ons saam met ons vriende.  Lank terug gesien maar die gesels word net weer opgetel.  Ons lewens, ons denkwyses so verskillend maar respek en liefde bind ons saam. Ek is bevoorreg om hulle ons vriende te noem.  Nederig om die geleentheid te hê om saam Jesus se geboortedag te vier.  As ek nou weer moes beplan sou ek korter in New York gebly het en langer in Newtown.  Die totsiens was hartseer.  Sal moet kyk en beplan dat ons 3 gesinne dalk volgende keer in Melbourne kan ontmoet vir nog ‘n kuier saam.

London het sy eie verrassings ingehou.  Om die familie te sien was heerlik. My kinders is gek oor hulle niggies.  Die paleise is indrukwekkend maar vernuweling kort in die tradisies.  Die koue, die nat, en die klein was ‘n aanpassing.   Verwondering oor die ou geboue en die lewe van jare terug.

Ons sien en beleef baie.  Ons  het gevlieg, trein gekry, bus gery, boot gery en underground.  Dit was ‘n belewenis.  Ek kan lekker in Afrikaans vertel hoe ongeskik die locals is en niemand verstaan ‘n woord nie.

​Moet nooit ‘n ander land sleg sê nie want dalk net dalk land jy daar. Moet nie jou geboorteland afskryf nie, want dalk net dalk het sy jou nodig.  Hou jou vriende en familie naby en wees lief vir hulle.