Dit staan so in ons Bybel.  Eer is ‘n interessante konsep.  Eer se definisie is om met respek teen jou ouers op te tree. 

Respek word verdien en nie net gegee nie.  Dit is wat ek my kinders leer.  Die Bybel sê sonder dat jou ouers dit verdien moet jy hulle eer.  Dit is ‘n direkte opdrag.   Ons mensdom kan tog so gou verwaand raak.  Wat is prioriteit in jou lewe?  Mag? Geld? 

Nou vra ek, verdien jy respek?  Jy wat jou pa amper slaan… vloek en skel?    Jy wat jou ma afmaak en sleg sê.. kyk in die spieël?  Op watter fondament is jou geluk gebou?   Is jou lewe nie ook maar gevul met die goed  wat jy nou so veroordeel nie…  Jy wat jou ouers nie wil ken nie omdat hulle sulke slegte ouers was.. kyk in die spieël.. wat dink jou kinders van jou?  Watter rol as ouer speel jy?  Kan jy sulke klippe gooi en onskuldig staan? 

‘n Ware gelukkige mens is die mens wat al verloor hy alles, mag, geld en gesondheid,  hy nogsteeds die liefde het van die mense wat hy as sy naby mense beskou… dink diep of jy die voorreg het van die ware liefde.

Ons almal word ouer.. hopelik word jou woorde nie die woorde wat jou kinders vir jou eendag gaan sê nie.  Tyd bring insig.. maar kan ook eensaamheid bring.   Moenie wag totdat dit te laat is nie. 

​Gedrag en woorde kan vergewe word… moenie dat skuldgevoel jou in jou ou dae gaan opvreet nie… Maak jou los van dit wat jou vreet van binne en leer om te aanvaar, lief te hê en gelukkig te wees.. werklik gelukkig…  

Die lewe het ‘n manier om mens goed te leer.. jammer dat mens nie ‘n handleiding saamkry nie.  Die handleiding is seker ander se ervarings.. maar wie hou nou daarvan om vir iemand anders te luister of om op kind ouderdom ‘n selfhelpboekie te lees.

As ouer moet ek ook versigtig wees, hoe leer ek my kind om terug te baklei sonder om afteknou?  Draai die ander wang… nee… soms moet mens sterk staan… seker maak dat die ander persoon weet dat jy grense het.  Grense wat man staan teen enige monster.

Jaloesie is ‘n monster.  Die monster word gevoer deur woorde.  Skinderwoorde… seermaak woorde…  My raad aan my jong seun is hoor wat die maat sê en besef dat agter die woorde iets sit wat hom vreet… Hoe kan ‘n nege jarige vir ‘n ander een sê sy lewe is niks…  wat gaan in die kind se gedagtes, se hart aan dat hy iemand anders so seer kan maak deur woorde.

Eerste reaksie was my kind.. ek het jou gewaarsku… die maat het dit al voorheen gedoen.. waarom speel jy weer met hom.  Die hartseer maak my nog meer moeilik en die volgende verweer is om die outjie se slegte punte uit te wys.. die jaloesie te ontbloot en my kind se wapens skerp te maak om terug te baklei.
​
Tyd help met kalmte.. na badtyd en in stiltetyd maak ons die hartseer botteltjie weer oop.  Ek bid vir rustigheid vir hom en vir sy maat.  My nagsê woorde aan my kind was eenvoudig.. onthou as iemand vir jou sê jy is niks of jy is sleg.. moenie hom dan slegter sê nie.. antwoord in eenvoud: Ek dink my  lewe is geseënd.  Ek is baie gelukkig want ek is ‘n kind van God en Hy het my gemaak met al my talente en gawes . Hy het vir my ‘n lekker huis en familie gegee en goeie maats..  My kind.. draai jou rug en loop weg…