Ek is amper 50 en die monster besoek my nog steeds.  As die monster sy kop uitsteek word my gedagtes sommer dof en oorheers deur emosie wat eenvoudig net nie sin maak nie.  My ore suis… my hartklop versnel.. wat nie sleg is nie want dan verbrand mens sommer vet.

Die groot moeilikheid kom as mens jou emosie probeer verwoord sonder om te erken dat mens jaloers is.  Ek vat nie die monster by die horings nie.. my woorde is grieks vir die mense om my want dit pas nie by my reaksie nie.  Waarskuwing, enige reaskie op my aksie gaan net nog ‘n reaksie veroorsaak.  Maar o wee.. moenie waag om stil te bly nie.. want dan is dit soos olie op vuur.

Die geleerders vertel jou dat jy jouself moet aanvaar.  Meneer… ek is lief vir myself en ek is redelike ok met my wêreld.  Die saadtjie van jaloers ontkiem soms sonder rede.  Sonder waarskuwing.

Glo my dit is in elkeen van ons.. daar is altyd iemand beter, mooier, jonger, slimmer.  Ek luister vir ‘n vrou wat my wil wys maak dat sy altyd na die beste vir almal kyk en nie iets doen om haar gesin te bevoordeel nie.  Wat ‘n pot snot!  Ons almal se selfsug vir onsself en ons naby mense is hoog… ons dade en denke is maar om ons self te vergeld.  Bewustelik of onbewustelik.

Spreek positiewe goed uit op jouself en jou harstmense.  As jy glo jy is goed dan is die helfte van die stryd al gewonne.  Mense om jou sal probeer om jou af te praat of om jouself in jouself te laat twyfel.  Sleg en goed gaan met jou gebeur, solank jy net jou beste gee!  Onthou mens mag ander se prestasies bewonder en wonder hoekom dit nie maar jy kon gewees het nie.

Ouderdom bekruip mens van agter en kan jou nogal onverhoeds vang.  Ek hoor myself sê dat ek nie oud wil wees as ek oud is nie .. ek wil  jonk van gees wees, glimlag en die lewe geniet.  Hoekom is daar so baie ouer mense wat verkramp word die dag as hulle aftree.  Het jy al gekyk na oumense se gesigte.. die mond hoeke hang na die tone toe.. frons tussen die oë.  Enige voorstel om iets te doen klink na moeite.  Selfsug soos toe jy klein was steek weer kop uit.

Van besig wees tot niks sak soos onweer oor mens.  Ek weet ek wil nie ook eendag voel of ek in onbruik is nie.  Wat is die geheim om te kan aftree maar tog nog mens te voel? 

Elke mens is seker anders.. maar die tema is dieselfde.  Kry vir jou in jou jonger dae iets wat jou gedagtes en hande kan besig hou en wat jou passie vir die lewe weer ‘n hupstoot gee.  Hou jou opsies oop.  Dit help nie jy kies net een ding en as omstandighede jou verhoed om dit dan te doen sit jy weer in sak en as.  

Begin nou leef!  Moenie dink dat jy jou roetines kan verander eendag nie.  Leef is die gevoel binne jou wat saligheid bring.  Leef is nie eet en sit nie.  Leef is dinge ervaar, nuwe goed.  Leef is liefde en lag en kuier en omgee vir ander.  Leef is omgee vir jouself.