Wanneer laas het jy iemand geseën met jou askies, jou woorde, jou omgee?

Ek het weer die week lus gehad om iemand se knie skuifies in te skop dat dit sou lyk of hulle in tru-rat is as hulle loop.  Kopseer kwaad oor mense se ‘entitled’ houding, in hulle kop die reg om op iemand te trap, iemand uit te sluit.   Die houding van ek is slimmer as jy, mooier, maerder.. wat ookal jy jouself op beroem.  Ek praat nou van Christen mense. 

Daar gelaat, as ek meer skryf gaan my hart net swarter word.  Daarom die titel van seën. 
Ek lees nou ‘n aanhaling op sosiale media: ‘ As iemand jou beledig, stop vir ‘n oomblik.. en vra die persoon of hy okay is.’  Ek sal dit moet inoefen.  My geaardheid is vlambaar.. so om te stop vir daai oomblik gaan inspanning kos.  Die effek gaan dit die moeite werd maak.

Die jaar was vol en as ek terug dink dan onthou mens die minder lekker dinge, huis wat gebrand het, my ma wat oorlede is, die familie sages. Vriende sages.  Mens moet die lekker begin neerskryf want anders vergeet mens.  Uit elke sleg is daar goed, my huis se dak is nou splinter nuut, huis is geverf en dit lyk netjies.  My pa is nou naby my en ek leer elke dag iets nuuts van hom.  My gesin is volgende vlak oulik, al bereik ons nie altyd ons drome, doelstellings nie. 

Ek het die seën op my vriendinne uitgespreek en mag jy iets in my woorde vind wat jou sterk gaan maak vir 2023.
 
Ons harte is soms seer
Dit wat om ons gebeur laat ons verstom, soms goed soms sleg
Maar elkeen van julle is spesiaal
Vriendskap se fondasie is respek, die stene liefde, die sement geduld, die bedrading vergifnis en die dak omgee.
Seën vir 2023

Ek sien dit baie, hoor dit baie maar elke keer is ek verstom.   Mensbande, mag dit nou vriendskap of familie bande is, is skaars.  Ek het die afgelope ruk hard gedink oor wat vriendskap is en kom maar altyd uit by iemand wat vir jou lief is.  Liefde is ‘n term wat baie dimensies het en baie vlakke.  Die een dimensie wat by alle definisies pas is die respek wat jy vir iemand wys.

Respek is ook ‘n term wat deur elke persoon anders ervaar en uitgeleef word.  Ek sê altyd respek word verdien.  Ons is so maklik om vinger te wys maar verdien jy respek?  Hoe is jou hart as jy van iemand praat by ander mense?  Dink jy, jy is beter as iemand, slimmer, mooier.   Dink daar is tog in elkeen van ons die afguns, hoogmoed wat jou aksies regverdig.   Makliker om iemand te oordeel, sleg te praat, neer te sien want die vrees dat hy of sy dalk beter is in iets is, is te groot.

My eie hart is ook maar swart en vol emosies oor sommige bande.   Van verhale van twis.  Oordeel oor foute, foute wat jy ook maak.   Ek sukkel om die hard, ongenaakbare koue manier te verstaan.   My hart is stukkend vir die trane wat ‘n ouer oor sy kind huil en jy kan net troos. 

Ons kyk fotos en sien lekker tye.  Dan laat ‘n foto weer emosies van verslaentheid in jou omvou.  Geleende goed wat ander se eiendom word.  Ek bid dat die god van aardse goed my nie eendag opvreet nie… en so oordeel ek alweer.  Ek bou my mure en sit wagte van harde woorde voor elke plek wat dalk kan kraak.  
​
Ek vra myself oor die titel – danbaar.  Ek is dankbaar dat ek vir iemand kan wys dat ek hom respekteer.  Ek is dankbaar vir mense in my lewe wat my raaksien vir die persoon wat ek wil wees, nie altyd is nie, maar wil wees.   Die goue reël van elkeen is uniek en het mooi en lelik.  Kom ons juig oor mekaar se mooi en vergeef mekaar se lelik.

Tyd is kort.  Lewe verander.  Moenie dat jou kwaad dwaas word nie.  Maak reg wat woorde krom gemaak het.

Ek het die naweek na my ouers gegaan, om te groet.  Lang ure saam met my pa gesit, sy seer, sy lewensverhaal geluister.  Vreemd dat ek nie die man agter die pa ken nie.  Van 'n man wat 12 matriek vakke gehad tot 'n chemiese ingeneurs deploma net omdat hy nie meer skofte wou gewerk het nie. 'n Pa wat die wêreld gesien het.   Als het hy verbrand.. want daar is niemand wat dit wil hê nie.. Soos hy sê, hy gaan nie weer vir 'n werksonderhoud nie.

Die hartseer van 'n boer wat sy plaas moes verkoop, omdat ouderdom hom kwesbaar maak en daar niemand is wat kan oorvat nie. 

Ek is dankbaar ek kon ma groet, vir oulaas vir ma sê dat ongeag alles is ek lief vir ma.  Dat daar berusting is tussen ons.  Dat ma kan gaan rus met die wete dat ons ma gaan mis.  

Maandag kom die oproep, ma is weg.  Ek was hartseer.  Trane vloei nog.  Ek was kwaad vir die reaksie toe ek met die tyding bel.  Ek is kwaad omdat ek ver is en ek nie by my pa kan wees nie.  Ek is bang hy is alleen.  Ek is bang hy verdrink in sy verdriet, doodsverdriet maar ook die mensgemaakte seer van woorde en stilswye.

Gister begin die doodsruikers van my man se werk hier aankom.  Wit angeliere, asters, dahlia. Die pers is rose.  Morbied.  Rou kleur, pers, wit en swart.  Die ruikers het my gedagtes weer na ons as gesin geneem, kleintyd, die lief en leed. Die impak van besluite.   Die sukkel om emosies te deel en te wys.

Mens se ouers het 'n impak op jou as mens. Besluit of jy jou ouers gaan kasty oor jou foute wat jy toeskryf aan hulle of hulle eer vir die leerskool wat jou as mens gevorm het.  

Totsien ma, tot ons weer sien.  Stuur groete vir Ma Marie en vertel vir haar van julle twee ongelooflike klein kinders.   Hou 'n oog oor pa tot ek hom hier naby my kan kry sodat ek hom kan besig hou dat hy weer die mooi kan sien en beleef.

Wat is my plan dat 2022 nie net verby spoed nie!  Ek wil leef, werklik leef.  Dankbaarheid en seën beleef.  My grense, oeroud, moet verrot dat ek nuwe ongetemde areas ontdek.   Missie is om nie te verval in net nog ‘n roetine nie.  Te fokus sodat elke minuut tel, al is dit om te lê en droom oor nog ‘n avontuur.  Elke droom moet aksies insluit om dit ‘n werklikheid te maak.

Die begin wanneer alles nog besig is om te ontvou, maak tyd om jou administrasie af te handel.  Planne te vorm oor elke asem, minuut.  Moenie jouself kastei oor mislukkings nie, probeer net weer.  Ek het laasjaar oor die orosmannetjie geskryf, dink ek wou hom afskud, maar hy klou maar nogsteeds aan my.   Ek hoor konstant by maer mense hulle wil tog nie vet wees nie. Pla dit my, ja, wys ek dit, nee.  Gaan ek die jaar weer probeer, seker.  Het ek al begin probeer, ja, het ek misluk, ja, gaan ek weer probeer, seker.

Die belangriskste fokus is om seker te maak jy gun ander mense hulle lekker, hulle sukses.  Hou op verskonings maak omdat jy nie so mooi, maer, selfde geleenthede gekry het nie of nie so slim is nie.  Elke ou het ‘n seer, ‘n skaam, ‘n martelstok om te gebruik as verskoning.  Onthou sukses is wat jy vir jouself gestel het.  Nie wat ander vir jou wil stel nie.  Ek gaan nou nie my missie maak om die ryskste vrou in Suid-Afrika te word nie, maar ek gaan wel begin spaar en geleenthede soek wat sal toelaat dat ek kan dinge doen wat ek van hou.
​
Hou jou beker vol sodat jy maklik vir ander kan skep uit jou beker.  Hou jou hart oop sodat jy die lekker van liefde beleef.  Hou jou tyd dop dat jy nie mors met die kosbare skat nie.

Brilliejies en skewe tande het ontpop in die mooiste dame
Hardwerkend, talentvol en goeie hart
Lewe gee slae en jy staan sterk geanker,
met God se arms om jou gevou
Jou pa voor en jou ma agter jou
stap ons saam. 
Wens ek kon jou altyd beskerm soos toe jy klein was,
maar jou fondasie is gegiet en sterk
Moet nooit dat ander jou vuur blus nie
Lief vir jou 

Vir 6 jaar het ek die voorreg gehad om te voel hoe werklike perdekrag onder ‘n bonnet voel.  Trap petrol en jy word sommer terug gedruk in jou sitplek.   Die ‘thrill’ van spoed net as jy liggies die petrol trap.   Die spoedkaartjies het ons posbus gevul.

Met die besluit om nuwe kar te koop, moes ek baie dinge oorweeg.  Die grootste is die las wat ‘n kar eintlik is.  Die verandering was brutaal.. van blitsvinnige gemaklike kar na ‘n ‘n brullende skilpad.  Die nuwe kar brul soos ‘n leeu as jy die engin begin… maar as jy die hekke oopmaak verander die verwagting van ‘n leeu op volspoed vinnig na ‘n kruipende skilpad wat moan.

Ek weet ek kla met die witbrood onder my arm en ek is dankbaar vir die wiele wat my van punt A na B toe vat.  Ek kyk nou met bewondering as die magtige karre verby my spoed, ek sal nie sommer nou ‘n kar by die verkeerslig aanvat om te kyk wie eerste by die volgende een stop nie… ek mag dalk net verloor.
​
Eendag as ek groot is gaan ek weer die skilpad inruil.  

Ons praat van die eier bad.  As jy ons ken weet jy dat ons nie fancy is nie… maar ons het ‘n fancy bad.  ‘n Klip bad wat ons geerf het toe ons die huis gekoop het.

Die bad is ‘n ovaal vorm.  So die onderste gedeelte waar mens se boude pas is nou.  Groot probleem.  As mens aan die dik kant van die spektrum lê is ‘n nou onderkant van ‘n bad nie die regte opsie nie.  Jy kan nie lekker lê in die bad nie want jou boude pas nie, die bad is diep, die water wat jy moet gebruik sodat dit oor jou boepie te laat kom is duisende liters…  onthou nou .. daar is ‘n gaping tussen lyf en onderkant want jy is te dik om die bodem te voel… so water verplasing van lyf in water gebeur eers op ‘n later stadium.  Jy tap nog water dan is mens al klaar geseep en gespoel. 
​
So ons fancy bad is vir show.  Nog ‘n probleem want niemand sien dit nie.  So in my kop dink ek dat dit eendag die huis sal verkoop, want jy het ‘n fancy bad.. maar wat as die persoon ook aan die dik kant lê… ons dikkes sien dit gou.  Nou hoor ek jou vra hoe het ons dit dan nie gesien nie .. onthou dit is 17 jaar terug.. toe was ek nog passend in die bad.  Vir die vriendinne wat gesondheidsbewus is … nee dit gaan nie werk om gewig te verloor nie want dit is jare se eet… so dit gaan jare se smelt van vet kos …  die beste idee is: Tyd vir ‘n  nuwe bad!

Die nuwe manier van verjaarsdag gelukwense is mos om op Facebook of whatsapp ‘n boodskappie te los.  Ek sien die jonger klomp sit dit op hulle sosiale media status.   Ek is ook skuldig hier aan, dink aan die persoon maar vat nie tyd om stil te staan en te bel nie.  Makliker om net gou ‘n boodskappie te tik.

Die week het ek weer besluit om persoonlik my verjaarsdagwense aan mense oor te dra.  Ek bel en as ek kan probeer ek ‘n geskenkie aflewer.   Om seker te maak die persoon weet dat hy of sy spesiaal is vir my. 

Dit is ongelooflik lekker om die waardering te ervaar.  Een vriendin se woorde, sy voel geliefd het my net weer laat dink hoe maklik dit is om iemand spesiaal te laat voel op hulle spesiale daggie.
​
Volgende keer as jy boodskappie tik, stop.. Bel liewer!  Gee jou tyd as geskenk vir die persoon.  Konnekteer weer deur te gesels, te lag en ‘n oomblik te deel.      

Ek glo aan ‘n magtige God! Ek glo aan wonderwerke en ek glo aan genade.  Ek glo aan ons brandweer manne wat hulle beste doen om my en jou veilig te hou.

Die ‘wat as’ gedagtes kan mens soos ‘n tol laat spin.  Die bang hou jou gevange in jou eie gedagtes. 
My bang het saterdag oggend begin.  Ons huis het begin brand.  Dak balke by braai het vlam gevat.  Rook kan ek ruik, maar besef nie die gevaar is bo ons koppe nie.   Geen vlamme sigbaar.   Ek ry vir afspraak, net om 15 minute later ‘n boodkap te kry, jul huis brand. 

My liefde vir jaag kom handig te pas, klok 210 km/h op Durban road.   Ek binne ‘n minuut terug by huis. Rook sigbaar.. geen vlamme.  In warboel is dit net kinders, honde en katte by bure kry.  Dan die karre uittrek.  My verstand staan stil, ek weet nie wat om te red en wat om te los nie.

Twee brandweer-trokke daag op en toe weet ek als is in beheer.   Hulle spuit die vuur binne die dak.  Water stroom by dak uit.  Die balke moet koud wees anders brand hulle net weer.  

Ons engel het hard gewerk.  Ons en ons huis is beskerm.  Skade het ons.  Die wonderwerk is ons leef!  Dit wat skade het kan herstel word. 

My leer punte: Rook verklikkers moet in dak geinstalleer word,  maak seker dat skoorstene gediens word elke jaar.  As jy rook ruik, kyk op en in jou huis, doen ‘n nood plan vir jou huis dat almal weet wat om te doen as die alarm afgaan.  Dink nou wat jy moet gryp, in die oomblik hak mens se kop vas.  Onthou altyd lewe kom bo enige aardse besitting.
​
My verhaal is nie uniek nie, my verhaal is geseën met wonderwerke.  Ek is dankbaar.

Ek is moeilik, mens moeilik.  My reg en my verkeerd is my wit en my swart.  Vir bystaanders kan dit na grys lyk.  Net soos wat ek hulle reg en verkeerd as grys sien.  Dit laat my besef waarop ek my besluite en denke grond is gevorm deur ou hande in my kinderjare.  Ervarings wat mens soms in jou agterkop gooi en wil vergeet.  Keuses wat nie joune is nie maar jou lewe se pad met slaggate gevul het.  Die lewe het my ook geleer dat sommige mense se reg hulle persepsie is, soms glo hulle, hulle eie versinsels…dit word dan hulle waarheid.  Dit is ‘n gesprek vir ‘n ander tyd.

Ek vang myself weer vandag dat ek my frustrasies op my dogter uithaal.  Die arme kind kan haar beste probeer maar ek sal tog ‘n fout sien en haar daarop wys.  Ek wonder hoekom dit so is.  ‘n Goeie vriend van my universiteits-dae het eendag omgedraai en weggestap… ek het dit reggekry om sy omgee brug aftebrand en hom so ver weg te stoot dat ons nie eers meer kennisse is nie.    Ou laai van my… moenie te naby kom nie.   Dankbaar dat sommige mense deur my sien en nog steeds naby my bly al grawe ek klowe om my, om myself te beskerm.

Ek sien van die jongmense se sukkel met goed wat ek ook mee geworstel het in my kinderjare.  My raad is altyd, dit is nie jou lewe nie, jy hoef nie skaam te wees vir iemand anders nie.  Moenie iemand anders se dinge joune maak nie.   Hulle besluit oor hulle lewe,  jy besluit om jouself te beskerm teen hulle.  Die feit is al is jy hoe sterk gaan dit in jou menswees filtreer en uitkom in jou manier van oorleef. 

Tyd vir stilword en werk daaraan om my deure se skrefies wyer oop te maak vir die mense wat regtig daar wil wees.